W 2023 roku obchodzimy 100. rocznicę urodzin Gustawa Holoubka (ur. 21 kwietnia 1923 w Krakowie, zm. 6 marca 2008 w Warszawie), jednego z najbardziej legendarnych polskich aktorów teatralnych i filmowych. Dla pokoleń polskich widzów Holoubek był ucieleśnieniem inteligenta – aktor grywał bardzo mocno zintelektualizowane role, występując w wymagającym, ambitnym repertuarze. Choć artysta wcielał się w bardzo różnorodne postaci, to jednak ich cechą wspólną była zazwyczaj zdolność do refleksji i samoświadomość. Alkoholik Kuba z „Pętli” (1957) Wojciecha Hasa, Wit Stwosz z „Historii żółtej ciżemki” (1961) Sylwestra Chęcińskiego, „ostatni sprawiedliwy” Andrzej Kenig z polskiego „westernu” „Prawo i pięść” (1964) Edwarda Skórzewskiego i Jerzego Hoffmana, Napoleon z „Marysi i Napoleona” (1966) Leonarda Buczkowskiego, wzorowany na Witkacym pisarz Sekułowski ze „Szpitala Przemienienia” (1978) Edwarda Żebrowskiego, izolujący się od świata Profesor z „Nieciekawej historii” (1982) Hasa, czy wreszcie Gustaw/Konrad z „Lawy. Opowieści o Dziadach Adama Mickiewicza” (1989) Tadeusza Konwickiego to role, które na zawsze weszły już do historii polskiego kina. „Niepodobny do nikogo innego. Aktor diabelnie inteligentny, przenikliwy, zdający sobie doskonale sprawę nie tylko, w czym gra, ale w jakiej scenie występuje” – powiedział o artyście Andrzej Wajda. 

Aby upamiętnić 100. rocznicę urodzin aktora, zorganizowaliśmy mini-przegląd, na którym przypomnimy zarówno jego znane, jak i mniej znane kreacje. Do drugiej grupy zalicza się z pewnością rola w „Wywiadzie z Ballmeyerem” (1962), znakomitym spektaklu telewizyjnym Andrzeja Wajdy opartym na opowiadaniu Kazimierza Brandysa. Holoubek wcielił się w nim w rolę Davesa, amerykańskiego dziennikarza prowadzącego wywiad z hitlerowskim zbrodniarzem. Znacznie bardziej znana szerokiej publiczności jest podwójna rola francuskiego naukowca Napoleona Berangera i samego Napoleona Bonaparte w komedii „Marysia i Napoleon” (1966) Leonarda Buczkowskiego, gdzie towarzyszyła mu grająca Marię Walewską Beata Tyszkiewicz. Dramatyczny talent Holoubka będziemy natomiast mieli okazję podziwiać w trzech filmach psychologicznych. W „Grze” (1968) Jerzego Kawalerowicza aktor wcielił się w postać mężczyzny przeżywającego małżeński kryzys (w roli żony wystąpiła Lucyna Winnicka). W „Pokoju z widokiem na morze” (1977) Janusza Zaorskiego Holoubek pojawił się w roli psychiatry, prof. Leszczyńskiego, zajmującego się niedoszłym samobócją. Z kolei w onirycznym dramacie „W starym dworku, czyli niepodległość trójkątów” (1984) Andrzeja Kotkowskiego, Holoubek zagrał Dyapanazego Nibka, mężczyznę mordującego żonę zdradzającą go z synem. Zapraszamy do kina!