OPIS KSIĄŻKI: https://piw.pl/pro.../2816-kobieta-z-wydm-9788381969017.html

 

OPIS FILMU: Kobieta z wydm (Suna no onna), reż. Hiroshi Teshigahara, Japonia, 1964)

 

Jimpei, nauczyciel z Tokio, opuszcza stolicę w poszukiwaniu entomologicznego odkrycia – rzadkiego owada żyjącego wśród piaszczystych wydm. Pochłonięty pasją i wolny od miejskich dystrakcji, przegapia ostatni autobus powrotny. Mieszkańcy pobliskiej wioski oferują mu nocleg w rozpadającej się chacie, zamieszkanej przez tajemniczą kobietę. Pozbawiony alternatywy, Jimpei zostaje – ale szybko okazuje się, że świat zbudowany z piasku ma wobec niego własne plany. Odcięty od świata, otoczony jedynie ziarenkami piasku, bohater zostaje zmuszony do konfrontacji z tym, co społeczne i pierwotne – z obowiązkiem, rytuałem, pożądaniem.

Adaptacja modernistycznego arcydzieła Kōbō Abe od pierwszych minut wciąga w swoją duszną rzeczywistość. Teshigahara tworzy misterną psychodramę, budując ze świata wydm labirynt znaczeń i napięć. Każdy kadr filmu – ziarnisty, lepki, niemal dotykalny – opowiada o zamkniętych systemach, w które jesteśmy wtłaczani. To opowieść o wymuszonej wspólnotowości i tożsamości, która krystalizuje się z konieczności przetrwania. “Kobieta z wydm” to dzieło, które do dziś rezonuje ze współczesnym widzem – jako nowofalowy zapis pustynnej alienacji, czy pytanie o sens pracy, trwania, kolektywnego uczestnictwa w performatyce codzienności. Teshigahara nie tyle portretuje człowieka w potrzasku, co wskazuje na fakt, że być może potrzask jest formą porządku i oporu. A może nawet – strategią przetrwania.