Podczas ponad dwuletniej przerwy dzielącej realizację „Gran Casino” i „Wielkiego lekkoducha” Luis Bunuel podróżował po Meksyku. Przejęty widokiem nędzy wielu mieszkańców tego kraju, postanowił ukazać ją na ekranie. Powstało przejmujące dzieło portretujące ponurą egzystencję dzieci mieszkających w slumsach Mexico City. Nędza i zło świata dorosłych demoralizują bezbronne dzieci – zło staje się dla nich swego rodzaju tarczą obronną. Szorstki autentyzm inscenizacji filmu bliski jest stylistyce włoskiego neorealizmu, odróżnia go jednak znacznie ciemniejsza tonacja fabuły, większa dynamika wewnętrzna obrazu, głębsza motywacja psychologiczna działań bohaterów i – a może nawet przede wszystkim – warstwa metaforyczna. Walka Dobra ze Złem ma tu jednak rozbudowany kontekst społeczny, dramat jest implikowany przez specyficzną sytuację społeczno-ekonomiczną, w jakiej żyją bohaterowie. Pesymizm filmu wyznacza trzeźwa analiza prawideł rządzących rzeczywistością. Na festiwalu w Cannes obraz został uhonorowany nagrodą za reżyserię.