Jeden z najwybitniejszych filmów zaliczanych do nurtu kina moralnego niepokoju. Głównym bohaterem jest Filip Mosz, zaopatrzeniowiec w zakładzie przemysłowym. Poznajemy go kiedy zostaje ojcem i postanawia kupić kamerę, żeby rejestrować kolejne etapy życia dziecka. Nieoczekiwanie dostaje od swojego dyrektora propozycję sfilmowania jubileuszu dwudziestopięciolecia zakładu. Przedstawiony materiał zostaje pozytywnie oceniony, a dyrektor obejmuje patronat nad amatorskim klubem filmowym założonym przez Filipa. Od tej chwili bohater nie rozstaje się z kamerą. Jego życie osobiste ulega rozkładowi. Żona skarży się na stałą nieobecność Filipa w domu. Telewizyjna emisja jego krytycznego reportażu o własnym miasteczku staje się powodem zwolnienia z pracy kilku osób. Filip jest wstrząśnięty. Nie chce już kręcić filmów, jeśli miałby w ten sposób komuś szkodzić.

Kieślowski z niezwykłą przenikliwością ukazuje powolną ewolucję bohatera, który z człowieka skoncentrowanego na własnej prywatności przeobraża się w artystę wrażliwego na ludzką krzywdę i niesprawiedliwość.

Film otrzymał Złote Lwy Gdańskie w 1979 r., a także szereg prestiżowych nagród na międzynarodowych festiwalach.