Film ukazuje losy czołowego białoruskiego opozycjonisty zmagającego się z dyktaturą Łukaszenki. Głównym bohaterem historii, napisanej przez Łukaszewicza i Viačorkę – działacza opozycyjnego, na którego losach oparto znaczną część scenariusza, jest muzyk rockowy Miron. Artysta z początku stara się trzymać z dala od polityki, a opozycjonistów uważa za garstkę marzycieli. Kolejny koncert grającego „niezależny” rock zespołu staje się jednak zapalnikiem dla antyreżimowych manifestacji publiczności. Miron przypłaca te wydarzenia przymusowym wcieleniem do wojska. W swojej jednostce zderza się z nieludzkimi warunkami i indoktrynacją w sowieckim duchu. W odruchu protestu, przy wsparciu swojej pięknej i niepokornej dziewczyny Wiery, publikuje w Internecie „Zapiski z życia poborowego”. Blog ukazuje armię jako miniaturę współczesnej Białorusi, a jej obywateli jako „poborowych”, podlegających „fali” i indoktrynacji, wywołując prawdziwą burzę w Internecie. Fragmenty blogu Miron łączy w satyryczne piosenki, uderzające w reżim, które stają się przebojami na ulicach. Władze postanawiają uderzyć buntownika w najczulszy punkt.