Młody karierowicz, zmęczony swoim dotychczasowym życiem, przeżywa kryzys. Mimo dobrze płatnej pracy, możliwości rozwoju zawodowego, dręczy go poczucie niespełnienia, a odnoszone sukcesy nie przynoszą mu satysfakcji. Za namową lekarza trafia na spotkania terapeutyczne dla ludzi śmiertelnie chorych, gdzie paradoksalnie odnajduje spokój. Wkrótce na swej drodze spotyka przewrotnego anarchistę, Tylera Durdena, który imponuje mu swoją wolną od wszelkich ograniczeń postawą wobec życia. Obaj szybko stają się dla siebie wzajemnym dopełnieniem. Organizują zamknięte walki w klubie zwanym Podziemnym Kręgiem, który przeradza się w paramilitarną organizację anarchistyczną. Na Festiwalu Filmowym w Wenecji obraz nazwano „Mechaniczną pomarańczą lat 90.”.