Charlie wciela się w postać sfrustrowanego kelnera, dla którego wykonywany zawód jest udręką. Kelner próbuje sobie urozmaicić każdy dzień pracy, co powoduje serię zabawnych zdarzeń. Obserwujemy jego determinację w podejmowaniu prób wyłudzenia napiwku, przemycanie na stół szczotki do czyszczenia podłogi lub mydła zamiast zamawianych przez gości dań, komiczny pokaz sztuki barmańskiej. W konsekwencji jego żartów z pracy zostaje zwolniony inny kelner. Niewzruszony Charlie w przerwie na lunch udaje się do klubu wrotkarskiego. Tam poznaje piękną dziewczynę, która zaprasza go na wieczorną imprezę. Film kończy się przyjęciem, którego uczestnicy oddają się szalonej jeździe na wrotkach.

Film jest efektem współpracy Chaplina z wytwórnią Mutual, gdzie w okresie 1916-1917 nakręcił 12 krótkich komedii, a większość z nich jest uznawana za niekwestionowane arcydzieła. Chaplin otrzymał tam swobodę twórczą, specjalnie zmodernizowane studio i pełną kontrolę nad każdym etapem produkcji.