Film ukazuje życie włoskiej rodziny (matki i jej czterech synów), która przeprowadza się z ubogiej Sycylii do tętniącego życiem Mediolanu, gdzie mieszka już piąty z braci – Vincenzo. W nowych warunkach, wśród obcych ludzi i panujących tam odmiennych zwyczajów, próbują ułożyć sobie życie na nowo. Główny wątek koncentruje się wokół dwóch braci: tytułowy Rocco jest odpowiedzialny, rozważny i marzy o szczęściu, natomiast Simone to pozbawiony skrupułów ryzykant ściągający na siebie i rodzinę wciąż nowe kłopoty.

Film, odznaczający się głębią analizy psychologicznej, przedstawia burzliwe losy rodziny Parondi na tle sytuacji społecznej Włoch lat 50. i 60. XX wieku, kiedy to nastąpił proces masowej migracji ze słabo uprzemysłowionego południa do rozwiniętej gospodarczo północy kraju. Reżyser ukazał dramat ludzi zmuszonych przystosować się do nowych warunków, a także często towarzyszący temu rozpad tradycyjnych więzi rodzinnych.
Film zdobył Nagrodę Specjalną i Nagrodę FIPRESCI na festiwalu w Wenecji.