„Ludwig – requiem dla dziewiczego króla” to pierwsza część niemieckiej trylogii Hansa-Jürgena Syberberga, którą kontynuował filmem „Karl May” a zwieńczył dziełem „Hitler – film z Niemiec”. Film opisuje życie Ludwiga II, króla Bawarii. Film zrealizowany jest w głównej mierze w studio, na tle tylnych projekcji przedstawiających scenografie Richarda Wagnera, ilustrujących nie tyle życie Ludwiga, co sprawiających, że namacalna staje się teatralność królewskich fantazji i stanów delirium. Film, którego kompozycja wyraża się językiem monologów tworzy wielowymiarowy, wizualno-dźwiękowy, historyczny kolaż przedstawiający klęskę pewnej utopii. Integralną częścią tego świata są zarówno Wagner, Norny – trzy boginie nordyckiej mitologii i Ludwik XIV, jak również Hitler oraz wywołane przez niego wydarzenia i ich następstwa. Wszyscy oni funkcjonują nie jako historyczne postaci, lecz jako współtwórcy legendy Ludwiga II. Syberberg nie dba ani o prawdopodobieństwo, ani o chronologię wydarzeń. Wagnera gra kobieta, Hitler tańczy polkę, właśnie ścięty na gilotynie Ludwig II zmartwychwstaje jodłując. Epicka wyrazistość, zniekształcenie z efektem obcości, patos, ironia, sen i wizja, lecz także klarowność i synteza – Syberberg angażuje wszystkie te środki, by uchwycić istotę osobowości króla Bawarii, aby poprzez niego oddać sprawiedliwość pewnej koncepcji świata, widzianej przez pryzmat niemieckiego późnego romantyzmu, będącej zarazem pogrążającym się w ruinie koszmarem.