„Ślubowanie" to jedyny brazylijski i zarazem pierwszy południowoamerykański film uhonorowany Złotą Palmą (1962). Opowiada historię Zé, który podczas pielgrzymki do kościoła św. Barbary w Salwadorze spełnia obietnicę złożoną swojej patronce. Z ogromnym drewnianym krzyżem na plecach, żoną u boku i ślepą determinacją godną Don Kichota, Zé wyrusza w drogę. Jego misja przyciąga spojrzenia brazylijskiego społeczeństwa – każda z przedstawionych grup interpretuje ją na swój sposób. Droga krzyżowa Zé obrasta kolejnymi znaczeniami, odsłaniając różne wymiary brazylijskiej rzeczywistości: od pozycji Kościoła, przez polityczne starcia rewolucjonistów z konserwatystami u władzy, po rosnącą nierówność społeczną oraz napięcia między rdzennymi wierzeniami a chrześcijaństwem – między religijnym synkretyzmem a ortodoksją. Wirtuozersko nakręcona tragikomiczna satyra jest jednym z arcydzieł brazylijskiego kina, łącząc żywiołowy realizm z głęboką, symboliczną wymową.