Jedno z największych arcydzieł polskiego kina. Znakomity przykład modelu kina-myśli, który konsekwentnie próbował realizować w swojej twórczości Krzysztof Zanussi. Akcja filmu dzieje się na letnim obozie dla lingwistów. Jarosław, młody pracownik naukowy, popada w coraz większy konflikt z Jakubem, docentem, który nie chce dopuścić do konkursu pracy nadesłanej po terminie. Sytuacja staje się punktem wyjścia sporu naiwnego idealisty z inteligentnym, ale cynicznym naukowcem.

„Barwy ochronne” przynoszą zjadliwy portret środowiska akademickiego, w którym o zajmowanej pozycji nie decydują osiągnięcia naukowe, ale układy. Jednocześnie obraz Zanussiego nie jest jednak wyłącznie filmem interwencyjnym – to swego rodzaju sfabularyzowana dysputa filozoficzna, przedstawiająca konfrontację dwóch odmiennych postaw. Jako moralitet, „Barwy ochronne” pozostają dziełem niejednoznacznym, a postaci Jarosława i Jakuba (znakomicie zagranych przez Piotra Garlickiego i Zbigniewa Zapasiewicza) dalekie są od czerni i bieli.

Akademia Polskiego Filmu to ogólnopolski program edukacyjny, upowszechniający wiedzę o historii polskiego kina. W ramach APF realizowane są zajęcia dla studentów i wolnych słuchaczy w kinach i na uczelniach w wielu miastach, m.in. w Warszawie, Łodzi.Przede wszystkim jest to dwuletni kurs historii polskiego filmu fabularnego, który inaugurację miał w 2009 roku.

Zajęcia odbywają się raz w tygodniu, składają się z godzinnych wykładów, projekcji dwóch filmów i spotkań z twórcami.

Program, składający się z ponad stu tytułów i rozłożony na cztery semestry, obrazuje dorobek polskiego kina fabularnego w szerokim spektrum nazwisk, gatunków i tematów. Podstawą ich wyboru były dopełniające się kryteria: rangi osiągnięć i poszukiwań artystycznych oraz szczególnie życzliwego przyjęcia przez widownię. Chronologiczna konstrukcja programu ułatwia poznanie tendencji dominujących w danym okresie i kierunków rozwojowych. (…) Akademia Polskiego Filmu uzupełnia humanistyczne programy wyższych uczelni, jednocześnie pełniąc funkcje wolnej wszechnicy. Otwiera się przed tymi wszystkimi, którzy chcieliby scalić i pogłębić historyczną wiedzę o rodzimym filmie – napisał dr Rafał Marszałek, konsultant naukowy Akademii.

Wykładowcami są profesorowie i doktorzy z wielu uniwersytetów z całej Polski. Każde zajęcia prowadzone są przez inną osobę, znawcę danego tematu.

W historii kina tego okresu wydzielić można:

• I – lata prób wstępnych, 1896-1908;

• II – pierwsze realizacje filmowe, 1908-1918;

• III – kino nieme w dwudziestoleciu międzywojennym, 1919-1929;

• IV – kino dźwiękowe z lat 1929-1939;

• V – realizacje z czasów drugiej wojny światowej i pierwszych lat powojennych, 1939-1947;

• VI – czasy socrealizmu oraz zapowiedzi przemian i pierwsze filmy tak zwanej Szkoły Polskiej

Miejsce: Kino Iluzjon | Sala Stolica | wtorki godz. 17.00