Film przedstawia dwa ostatnie dni z życia Piera Paola Pasoliniego, jednego z najważniejszych reżyserów włoskiego kina. Obserwujemy go w momencie, gdy skończył realizację skandalizującego „Salo, czyli 120 dni Sodomy” i przymierza się do pracy nad nowym filmem. Spotyka chłopaka, którego zabiera na plażę w Ostii. Ta podróż kończy się tragiczną śmiercią reżysera. Wbrew pozorom, Ferrary nie interesują domniemane powody zbrodni, ani też teorie spiskowe krążące wokół tego wydarzenia. Stara się przedstawić Pasoliniego jako twórcę, wniknąć w jego umysł, dlatego często wykorzystuje fragmenty tekstów jego autorstwa – reżyser był przecież znakomitym poetą i eseistą. Sekwencje z życia artysty mieszają się na ekranie ze scenami inspirowanymi jego niedokończonym scenariuszem „Porno-Teo-Kolossal”. W filmie pojawia się także grono dawnych współpracowników reżysera, z Ninetto Davolim na czele, który był jednym z jego ulubionych aktorów.