Film jest pierwszą częścią trylogii – pozostałe to „Wrzeciono czasu” i „Słoneczny zegar” – stanowiącej pełen prywatnej mitologii tego twórcy pamiętnik o życiu, tworzeniu i przemijaniu. Afabularne, refleksyjne i poetyckie dzieło, w którym, podobnie jak w kolejnych częściach tryptyku, reżyser wystąpił wraz ze swoją najbliższą rodziną.