Rozpoczyna się rok akademicki. W grupie studentów brakuje kilku osób, które zostały skreślone z listy po wydarzeniach Marca 1968. Józef Moneta wraz z kolegami próbują wpłynąć na decyzję dziekana. Jego zapalczywość w tej sprawie jest przyczyną usunięcia go z uczelni. Boryka się on z trudnościami nowo zaistniałej sytuacji. Podejmuje pracę zarobkową, jednocześnie zaczyna pisać powieść. Układając sobie życie, Moneta stara się zachować młodzieńcze ideały, lecz jest to niezmiernie trudne. W jednej z ostatnich scen filmu Moneta jako nauczyciel wyrzuca z klasy najbardziej radykalnego ucznia, który sprzeciwia się programowi nauczania historii. Debiut Janusza Kijowskiego i Krzysztofa Wyszyńskiego. Film, zatrzymany przez cenzurę na okres czterech lat, powraca do wydarzeń 1968 roku, a raczej do ich późniejszych, często niezauważalnych dla społeczeństwa konsekwencji – jednostkowych tragedii ludzi relegowanych z uczelni po wydarzeniach marcowych.

Źródło: Waldemar Piątek, „Leksykon polskich filmów fabularnych”, Warszawa 1996