Głównym bohaterem filmu jest lekarz Pogotowia Ratunkowego, Andrzej Siennicki. Jego małżeństwo przeżywa kryzys, na skutek kolejnych nieporozumień i sprzeczek z żoną Andrzej rezygnuje z wyjazdu na wspólny urlop. Podczas kolejnego dyżuru zostaje wezwany do młodej dziewczyny, która usiłowała popełnić samobójstwo. Tak poznaje jej siostrę, Grażynę, z którą nawiązuje romans.

Komediodramat Aleksandra Ścibor-Rylskiego jest jednym z efektów tzw. „buntu scenarzystów”, którzy protestowali przeciwko marginalizowaniu ich wkładu w powstające według ich tekstów filmy oraz niższym płacom. W swoim debiutanckim filmie kinowym Ścibor-Rylski poruszył temat niby banalny i często spotykany – kryzys wieku średniego, zdrada, pozamałżeński związek. Jednak dzięki błyskotliwym, często zabawnym dialogom, a nade wszystko kreacjom aktorskim Zbigniewa Cybulskiego, Aleksandry Śląskiej, Poli Raksy czy Barbary Krafftówny „Ich dzień powszedni” umiejętnie przykuwa uwagę widza. Jest również cennym zapisem świata i obyczajowości PRL-u połowy lat 60. „Być może Ścibor chciał po prostu udowodnić, że pisarz może też robić przyzwoite, zwykłe kino warsztatowe?” – pytał w swojej recenzji Zygmunt Kałużyński. I od razu odpowiadał: „Jeżeli miał taki zamiar, to mu się udało”.