Film Fleminga jest pierwszą adaptacją „Lorda Jima” Josepha Conrada. Reżyser dokonał wiernego przeniesienia na ekran wątków powieści, która podejmuje problem honoru, odpowiedzialności, winy i jej odkupienia. Scenariusz filmu oddaje zarówno kompozycję powieści, jak i jej wielowarstwową narrację.

Jim, pierwszy oficer na statku Patna wiozącym muzułmańskich pielgrzymów do Mekki, ucieka z pokładu po zderzeniu okrętu z opuszczonym wrakiem. Zostaje postawiony przed sądem Izby Morskiej i traci certyfikat uprawniający do wykonywania zawodu. Po kilku latach niepowodzeń i zmagania z ciągnącą się za nim opinią tchórza Jim, dzięki pomocy znajomego, przybywa na wyspę Patusan, gdzie nikt nie zna jego przeszłości. Szybko zdobywa zaufanie panującego tam radży i tubylców – staje się ich przyjacielem i doradcą. Pewnego dnia na wyspie pojawiają się piraci, którzy chcą ograbić jej mieszkańców. Okazuje się, że na czele bandy stoi dawny kompan Jima z załogi Patny, który wpłynął na jego decyzję o dezercji. Jim zostaje powołany przez radżę do rozprawienia się z rabusiami. Sumienie podpowiada mu, że powinien dać im szansę na pokojowe opuszczenie wioski. Niestety piraci nie dotrzymują zawartej z nim umowy i zabijają jedynego syna radży – wraz z mieszkańcami wioski strzegł on ujścia rzeki. Rozgoryczony radża postanawia odpłacić Jimowi za skutki jego decyzji.