Akcja rozgrywa się pod koniec II wojny światowej w prowincjonalnym mieście na wschodzie Polski. Dwaj młodzi chłopcy, Jury i Włodek, zatrudniają się w miejscowym kinie. Pociąga ich świat filmów, który daje im alternatywę dla trudnej rzeczywistości. Kino staje się miejscem skupiającym również lokalną społeczność – swoistym azylem, w którym schronienie znajdują też niemieccy dezerterzy. Wkrótce okazuje się, że realny świat nie daje o sobie na długo zapomnieć. Melancholijny obraz Janusza Kondratiuka to jeden z jego pierwszych filmów pełnometrażowych. Został on wstrzymany przez cenzurę i wszedł na ekrany kin dopiero po dziewięciu latach od realizacji.