Film jest zapisem pacyfikacji górników strajkujących w kopalni „Wujek", którym kilkakrotnie udaje się odeprzeć zmasowane ataki wojska, milicji i służby bezpieczeństwa, używających czołgów i transporterów opancerzonych. Gdy niewidoczni snajperzy otwierają ogień z broni palnej, zabijając i raniąc wielu górników, ci kapitulują.

„Śmierć jak kromka chleba”, zupełnie inaczej niż inny film Kutza o stanie wojennym zrealizowanym w tym czasie – ironiczny „Zawrócony” – zrealizowana została w podniosłej tonacji. Reżyser posługuje się sakralną symboliką i operuje patosem, jednak – jak zauważali historycy kina – nie heroizuje określonej organizacji, ale zwyczajnych, prostych ludzi.

„Śmierć” pozostaje jednym z najważniejszych filmów poświęconych stanowi wojennemu.