Odkąd sięga pamięcią, reżyserka Digna Sinke gromadzi przedmioty. Jako dziecko zbierała do puszki po herbacie swoje skarby: bransoletkę z kurzych kostek, opakowanie na brzytwy, buty Eskimosa. Wszystkie ożywają dziś, gdy pokazuje je przed kamerą, przypominając sobie dawne historie. Podobnie ożywia się matka Digny, 92-letnia staruszka, dla której widok i dotyk przedmiotów z młodości przywołuje minione czasy. Tak jak koronkowe rękawiczki, które miała na sobie tylko raz w życiu podczas dnia ślubu. Jednocześnie każda z tych protez pamięci waży i zajmuje przestrzeń, a z czasem usidla w jednym miejscu, uniemożliwiając mobilność. Tak przynajmniej twierdzą minimaliści, którzy wszystkie swoje rzeczy są w stanie spakować do jednego plecaka. Dla nich brak ciężaru posiadanych rzeczy jest drogą do wolności, ucieczką przed kapitalistycznym materializmem. Syllogomania, patologiczne zbieractwo, kolekcjonerstwo czy po prostu więź z rzeczami? Jakie znaczenie dla naszego życia mają przedmioty?

Film jest esejem, który poprzez wywiady z ludźmi i osobiste historie bada właściwy ciężar przedmiotu.

-----

For as long as she can remember directress Digna Sinke has been keeping all kinds of things, from sugar sachets to old newspapers. Together with her 92-year-old mother she tries to find out where this need comes from. The kept things turn out to be time machines recalling memories that had all but faded. But something is changing. Digitization has created the possibility of a completely different way of life. Digna goes in search of the new human, who no longer cares about material things, but about experiences: digital nomads and minimalists who own nothing but a passport, a bank card, a laptop computer and a smartphone.

Opis Millennium Docs Against Gravity