Bunuel w swoim kolejnym filmie atakuje mieszczańskie społeczeństwo, jego moralność, ideały oraz krępujące człowieka społeczne instytucje: Kościół, Państwo, Prawo. Reżyser przeciwstawił im miłość - jedyną czystą siłę, potężną, szaloną, wyzwoloną z wszelkich więzów i zahamowań. Rezygnując z wizyjnej poetyki snu, Bunuel pozostaje nadal w świecie surrealnym.

Film wywołał burzę protestów - w niespełna trzy miesiące po premierze policja zakazała jego projekcji i zniszczyła rozpowszechniane kopie.