Film przybliża nam młodych ludzi żyjących w Berlinie w półświatku przestępczym i ukazuje ich próby wyjścia z tej sytuacji. „Pokusa jest zbyt duża” – mówią do reżyserów w slangu Spati bywalcy i właściciele małych sklepików narożnych. Film nie demonizuje, ale i nie robi gwiazd z osób, które obserwujemy w filmie. Trójkę rozmawiającą na początku filmu stanowią uchodźcy. Wymiar rasowy od razu ustawia ich relacje z Niemcami, nawet w żartach. Oni zawsze będą „Kanake” i nie ma znaczenia, że urodzili się w Niemczech. Widzimy dyskryminację znormalizowaną, „udomowioną”, wciągającą drobnych gangsterów w role i postawy stereotypowe, wręcz od nich oczekiwane. Klanowość jest decydującym systemem podziałów berlińskiego półświatka oraz innych niemieckich miast. Jest podstawą egzystencji, ale i pułapką dla młodych, którzy muszą być gotowi na śmierć za swoją rodzinę. Berlin to beczka prochu, gdzie reguły alternatywnej ekonomii i podziału rynków są bardzo kruche. 

Opis organizatora

Agit, Ahmad, Parham, Kianush and Sinan - five men with different backgrounds and different lives. They do, however, have one thing in common: they are, or were, to a greater or lesser extent nestled in the structures of gangs and large families that operate under the radar in the grey zones or completely outside the law. In social discussions, their everyday realities are quickly waved away with catchphrases like "parallel societies" and "criminal clans”.