Pasolini odnalazł w dziele Eurypidesa (choć jego adaptacja znacznie odbiega od pierwowzoru) powiązania ze współczesnością, czyniąc z filmu parabolę stosunków pomiędzy zachodnią cywilizacją a „trzecim światem”.

„Medea” to udany mariaż baśni filozoficznej i intrygi miłosnej wydobywający zderzenie między starym światem religii i nowym światem laickim. Główną, niemal niemą, rolę Medei, która zabija nikczemnego kochanka Jazona i ich wspólnych synów zagrała sama Maria Callas – diwa operowa wszech czasów. Żywa akcja, dramatyczne perypetie ludzi reprezentujących pewne archetypy postępowania prezentowane są w wysmakowanej formie plastycznej i przy użyciu wyszukanych efektów formalnych.