Zamiarem reżysera było ukazanie w filmie, zgodnie z pierwowzorem literackim, psychologicznego studium młodego ochotnika wojsk Północy w okresie wojny secesyjnej. Wydarzenia historyczne były tu nieistotne. Chodziło o ukazanie okropności bitewnych, o przedstawienie chaosu dramatycznych doświadczeń, które odbijają się w świadomości młodego bohatera, o wykazanie, iż bohaterstwo i tchórzostwo to tylko dwie strony emocjonalnego rozognienia, a granica między nimi jest dwuznaczna. Huston pragnął, by ukazana przezeń wojna nie była obrazem konfliktu między Konfederacją i Unią, lecz batalią wykazującą bezsens odwagi i poświęcenia bohatera, gdy ten bierze udział w zdobywania kawałka muru. Interpretacja, kwestionująca wartość wojny jako środka rozstrzygania konfliktu, w 1951 roku, kiedy rozpoczęła się wojna w Korei, a Hollywood był terroryzowany przez Komisję do Badania Działalności Antyamerykańskiej, była dla wytwórni nie do przyjęcia.

Film został posiekany i przemontowany, w rezultacie czego stał się opowieścią o pokonaniu strachu, wywalczeniu "szkarłatnego godła odwagi" i osiągnięciu bohaterstwa. Huston wyrzekł się dzieła, które uważał za najlepsze w swoim dorobku. Mimo tych okaleczeń film jest frapujący, posiada znakomitą, zwięzłą narrację, uzupełnioną świetnymi zdjęciami.

Wrażenie prawdziwości wzmaga bardzo dobre aktorstwo i charakteryzacja postaci.