Niesłusznie zapomniany, klasyczny film Christiana-Jaque'a. U wybrzeży Norwegii załoga francuskiego statku zapada na ciężką chorobę. Na pokładzie nie ma lekarza, a radio jest uszkodzone. Kapitan ze swojej amatorskiej stacji nadawczej wysyła sygnał SOS, który zostaje odebrany w Afryce. To uruchamia łańcuch ludzi dobrej woli wielu krajów świata…

Obraz Christiana-Jaque'a podejmujący temat braterstwa, w którym specjalizowało się w tamtym czasie kino radzieckie, spotkał się z pozytywnym odbiorem krytyki i zaliczany jest do największych osiągnięć francuskiego twórcy. Zdaniem Adama Garbicza i Jacka Klinowskiego, surowa forma reportażowa i konstrukcja dramaturgiczna „dały skromnemu filmowi rangę bardzo wysoką: jest on czytelną formą pięknego hasła, któremu nie grozi nigdy utrata aktualności”. Warto dodać, że to właśnie w „Gdyby wszyscy ludzie dobrej woli” zadebiutował na ekranie – co prawda w epizodycznej roli – Jean-Louis Trintignant.