Film jest adaptacją jednej z najważniejszych powieści w historii polskiej literatury – „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza z 1937 roku. Absurdalność przedstawionego świata i charakterystyczny styl literacki polskiego pisarza sprawiają, że „Ferdydurke” wydaje się dziełem nieprzekładalnym na język kina. Pomimo to, historię trzydziestoletniego Józia, który pewnego dnia przenosi się jak gdyby nigdy nic do swojej starej szkoły i przeżywa szereg perypetii (między innymi w groteskowo ukazanym mieszczańskim domu), postanowił przedstawić na ekranie Jerzy Skolimowski. 

Jak powiedział reżyser: „Gombrowicz nadał swojej książce tytuł, który nic nie znaczy prócz odległego skojarzenia z postacią z Sinclaira Lewisa. Niestety dla zachodniego odbiorcy słowo Ferdydurke brzmi jak spolszczone imię Ferdy­nanda. Chcąc   uniknąć  takiego odczytania wpadłem na pomysł, że fonetyczny zapis FERDY-DUR-KE jest bardzo bliski THIRTY-DOOR-KEY, zaś thirty zanotowane cyfrą 30 pozwala łatwiej zapamiętać ten absur­dalny układ trzech słów, gramatycznie bez sen­su, czyli tak jak chciał Gombrowicz. Natomiast powstają niezłe skojarzenia, jako że bohater ma lat 30, próbuje przekroczyć drzwi (DOOR) pomiędzy niedojrzałością a dojrzałością, zaś najbardziej życzliwi widzowie być może odnajdą też i klucz (KEY).”