Głównym bohaterem filmu jest Artur Gutner, 45-letni mikrobiolog, który pewnego dnia postanawia porzucić swoje dotychczasowe życie. Mężczyzna zostawia rodzinę, rzuca pracę i zamieszkuje w dworcowym hotelu. Inni ludzie nie dają jednak Arturowi pozostać w samotności. Historią mężczyzny interesuje się między innymi dziennikarz Marek… 

Jak mówił sam twórca, „bohater, człowiek 45-letni, zaczyna stawiać sobie pytania generalne, pytania o sens życia. Wnika niejako we własne wnętrze pytając samego siebie, czy czegoś ważnego nie zagubił, nie przeoczył, czy ostatecznie nie utracił czegoś najważniejszego, niepowtarzalnego… Ten człowiek jest dla mnie bardzo ważny. Po prostu dlatego, że traktuję kino jako środek osobistej wypowiedzi na temat otaczającej mnie rzeczywistości; chciałbym poprzez własny, osobisty pryzmat dać takie spojrzenie na świat, z którym mogliby utożsamić się odbiorcy moich filmów i znaleźć swoje własne, wewnętrzne problemy” (wypowiedź dla „Filmowego Serwisu Prasowego”). Warto zobaczyć ten psychologiczny dramat, który należy do najbardziej niedocenionych dziel Morgensterna.