Film Zanussiego przedstawia górską wyprawę trzech mężczyzn. Żona jednego z bohaterów namawia męża, by podczas wycieczki spróbował przekonać jednego z uczestników wyprawy – profesora – żeby załatwił mu pracę asystenta…

Filmoznawcy zwracali uwagę przede wszystkim na mistrzowskie ujęcie tatrzańskiego krajobrazu –  motyw gór będzie zresztą jeszcze wielokrotnie powracał w kinie Zanussiego. W filmie dopatrywano się również wpływów nowofalowych. „Widoczny jest szczególny rodzaj zapatrzenia w rzeczywistość, manifestowany przez sposób filmowania (kamera z ręki, filmująca rzeczywistość nieupozowaną, co przypomina zapis w filmie dokumentalnym), estetykę obrazu (brak sztucznego oświetlenia) i naturalność (autentyzm) scenerii” – pisała Mariola Marczak. (M. Marczak, Niepokój i tęsknota wobec wartości).