Jeden z najmniej znanych filmów Krzysztofa Zanussiego. Bohaterem tego rozgrywającego się w Tajlandii dramatu jest czterdziestokilkuletni aktor John przeżywający kryzys. Mężczyzna jest obiektem adoracji nastoletniej Laury, jednak flirtuje z jej matką…

Opowieść Zanussiego była porównywana z „Lolitą” Nabokova, przy czym reżyser, jak sam wspominał, zmienił libertyńską wymowę powieści Tankreda Dorsta, która była pierwowzorem „Długiej rozmowy”. „Podobnie jak w kilku poprzednich filmach – pisała Mariola Marczak – autor posługuje się tu konwencjami stylistycznymi, narracyjnymi oraz ikonicznymi melodramatu. W tym filmie czyni to w sposób pastiszowy i utylitarny. Prowadzi z ich pomocą grę z widzem, dzięki czemu buduje znaczenia dwutorowo, konstruując podwójny komunikat. (M. Marczak, Niepokój i tęsknota wobec wartości).