Jeden z najważniejszych filmów w historii amerykańskiego kina. „Wściekły byk” powstał w oparciu o autobiografię Jake’a LaMotty, amerykańskiego boksera, mistrza świata wagi średniej (1949-1951). Obraz Scorsese zaczyna się w 1964 roku, kiedy starzejący się, cierpiący na otyłość LaMotta już dawno skończył sportową karierę i pracuje w show-businessie. Chwilę później przenosimy się do lat 40., do okresu, w którym La Motta święcił triumfy na ringu. Choć mężczyzna odnosi wielkie sukcesy, to jednak skłonność do agresji i brak samokontroli stają się przyczyną coraz większych problemów w jego życiu.

Pomysłodawcą przeniesienia książki LaMotty na ekran był Robert De Niro, który przeczytał autobiografię boksera na planie „Ojca chrzestnego 2”. Aktor zaproponował realizację filmu Martinowi Scorsese, który – nie będąc fanem boksu – nie przejawiał początkowo zainteresowania tematem. Kiedy Scorsese znalazł się w wyjątkowo trudnej sytuacji osobistej, dostrzegł jednak w opowieści o autodestrukcyjnym sportowcu analogie z własnym życiem i zapalił się do projektu. Efekt okazał się znakomity – twórca „Taksówkarza” nakręcił jedno ze swoich najważniejszych dzieł, a Robert De Niro, który przytył do roli starzejącego się LaMotty 27 kg, zagrał jedną z najwybitniejszych ról w swojej karierze. „Wściekły byk” został znakomicie przyjęty przez krytykę i dostał 8 nominacji do Oscara, z czego dwie (za najlepszą rolę dla De Niro i za najlepszy montaż dla Thelmy Schoonmaker) zamieniły się w statuetki. Na liście najwybitniejszych filmów wszechczasów według reżyserów filmowych, opublikowanej przez magazyn „Sight and Sound” w 2022 roku, „Wściekły byk” zajął 22. miejsce.