Reportaż przedstawiający życie codzienne chłopów na Podhalu, m.in. wyrób oscypków i pracę na roli. Jego wielką wartością jest komentarz czytany w gwarze góralskiej, co produkcji dokumentalnej lat trzydziestych było rzadkością - zwykle do tego rodzaju filmów angażowano profesjonalnych lektorów.

Obecnie jest to najstarszy zachowany film Eugeniusza Cękalskiego, jednego z czołowych twórców polskiej awangardy filmowej. Od 1937 roku Zarząd Związku Producentów Filmów Krótkometrażowych promował „Serek i chleb” w Stanach Zjednoczonych, gdzie znajdowały się bardzo liczne skupiska Polonii, pochodzącej w znacznej części właśnie z Podhala.