Praktycznie nieznany w Polsce zagraniczny, telewizyjny film Krzysztofa Zanussiego, zrealizowany na podstawie powieści Maxa Frischa. Głównym bohaterem jest Feliks, sześciokrotnie żonaty lekarz, który nie może znaleźć spełnienia w związkach z kobietami. Kiedy zamordowana zostaje jedna z byłych żon mężczyzny, Feliksa ogarnia poczucie winy… 

„Sinobrody” jest pierwszą adaptacją filmową prozy Maxa Frischa, na którą autor wyraził zgodę. Szwajcarski pisarz nie tylko pozwolił Krzysztofowi Zanussiemu zrealizować film, ale też wystąpił w nim w epizodycznej roli. „Sinobrody” pozostaje jednym z najbardziej nietypowych dzieł w dorobku reżysera. Jak wspominał sam twórca, „książka, którą mi proponowano – „Sinobrody” – była mi równie bliska, co i obca. Obcość zawierała się w pokrętnej i dość perwersyjnej erotyce (bohater oskarża się o to, że zamordował swoją byłą żonę, która uprawiała płatną miłość) i szwajcarskich realiach, o których miałem mętne pojęcie, gdyż duszna atmosfera tego kraju nigdy mnie szczególnie nie pociągała. Bliskość natomiast zawierała się w formie. Frisch w konstrukcji powieści poszedł dalej niż Orson Welles w grze różnych wersji zdarzeń: rozprawa sądowa, która toczy się na początku jako zdarzenie realne, przeradza się w grę wyobraźni (…)” (K. Zanussi, Pora umierać).