Ostatni film Akiry Kurosawy. Głównym bohaterem jest profesor Uchida, który co roku zaprasza swoich byłych studentów na przyjęcie urodzinowe. Tytułowe „madadayo” (jeszcze nie) to rytualna odpowiedź mężczyzny, który odpowiada zebranym, że nie jest jeszcze gotowy na to, by odejść. Życie profesora, przechodzącego na emeryturę w 1943 roku, przedstawiane jest na tle historycznych wydarzeń, takich jak druga wojna światowa i amerykańska okupacja Japonii. Zdaniem samego Akiry Kurosawy „Madadayo” to „film opisujący ciepłą i przyjemną relację między profesorem Hyakkenem Uchidą a jego byłymi studentami. Istnieje coś bardzo cennego, co zostało prawie zapomniane. Godny pozazdroszczenia świat ciepłych serc. Mam nadzieję, że ludzie, którzy zobaczą ten obraz wyjdą z kina oczyszczeni, z szerokimi uśmiechami na twarzach” (wywiad dla „Kinema” 1993). Pogodny film, będący swego rodzaju testamentem Kurosawy, spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem krytyków.