Część telewizyjnego cyklu „Opowieści weekendowych” Krzysztofa Zanussiego. Głównym bohaterem jest Paweł, realizator popularnego talk show. Pewnego razu mężczyzna zgadza się, by w programie wystąpił przypadkowo spotkany człowiek. Kiedy gość zaczyna podważać sądy znanego naukowca, Paweł staje przed dylematem – czy zdjąć mężczyznę z anteny?

W „Linii opóźniającej” Zanussi, podobnie jak w późniejszym teatrze telewizyjnym „Sesja kastingowa”, dokonuje krytyki mediów epoki neotelewizji. Jak pisała Mariola Marczak, „w filmie opisany został kolejny fragment rzeczywistości w okresie przełomu. Na zasadzie porównania przywołano telewizję okresu socjalistycznego reżimu, w której programów «na żywo» nie było zbyt wiele, ponieważ sfera informacji była całkowicie kontrolowana. Prezentowana sytuacja w dziedzinie mediów przypomina «wolną amerykankę», panującą wówczas także w biznesie, czyli brak funkcjonowania jakichkolwiek reguł, opartych na etyce i zdrowym rozsądku”. (M. Marczak, Niepokój i tęsknota. Kino wobec wartości. O filmach Krzysztofa Zanussiego).