Najważniejszy film Humphreya Jenningsa, jednego z najciekawszych twórców brytyjskiej szkoły dokumentu. „Dziennik dla Tymoteusza” jest swego rodzaju kroniką wojenną zapisywaną z myślą o małym dziecku – tytułowym Tymoteuszu. Obraz Jenningsa nie jest jednak klasycznym dziełem dokumentalnym, ale czymś w rodzaju eseju audiowizualnego.

Jak pisał Mirosław Przylipiak, „Jennings nie byłby sobą, gdyby nie zawarł w swoim filmie elementów «wysokiej» kultury (…), ani też gdyby nie łączył ze sobą różnorodnych obrazów w długie ciągi o dużym ładunku poetyckim, a zarazem dużym potencjale skojarzeniowym”. Zdaniem Jerzego Toeplitza, wojenne dzieła Jenningsa były ukoronowaniem nurtu brytyjskiej szkoły dokumentu, który zaczął wyczerpywać się pod koniec II wojny światowej.