Rozgrywający się w XVII wieku film Františka Vláčila, porównywany niekiedy do „Siódmej pieczęci” Ingmara Bergmana. Osią dramaturgiczną dzieła jest konflikt między światłym, racjonalnym młynarzem a bogobojnym księdzem, reprezentującym skrajnie odmienny pogląd na świat. Jak pisał recenzent po premierze filmu, krytyka chwaliła reżysera „przede wszystkim za jego poszukiwania formalne, zwracając zwłaszcza uwagę na piękno obrazów, polegające na kontrastach bieli i czerni, a także – na śmiałe rozwiązania dźwiękowe” (J. Skwara, Powiastka filozoficzna Vlacila, „Film” 1963, nr 22).