Jeden z najbardziej uznanych filmów Rainera Wernera Fassbindera. Głównym bohaterem jest Hans Epp, były żołnierz Legii Cudzoziemskiej, który nie może ułożyć sobie życia po powrocie do ojczyzny. Mężczyzna zaczyna pracować jako obwoźny sprzedawca owoców, jednak życie z żoną Irmgard nie przynosi mu satysfakcji. Po pewnym czasie okazuje się, że Irmgard ma romans…

Świetnie przyjęty przez krytyków film utorował Fassbinderowi drogę do międzynarodowej kariery. Podobnie jak w późniejszym „Strach zżerać duszę”, reżyser odwołuje się tu do konwencji melodramatu, stosując przy tym Brechtowskie techniki dystansujące. Jako główne źródło inspiracji, Fassbinder wskazywał kino Jean-Luca Godarda. Według Adama Garbicza, „wielopiętrowość kryjąca się za pozornie jaskrawą fasadą i subtelna sieć emocjonalna – którą tka także licznie wprowadzanymi szczegółami symbolicznymi – każą przyznać mu [reżyserowi] rację. «Handlarz czterech pór roku» jest też przejmującą tragedią depresji, poematem o wrażliwości mężczyzny, analizą zdeklasowania poprzez ubezwłasnowolnienie” (A. Garbicz, Kino – wehikuł magiczny, Podróż czwarta).