Drugi zachowany film Rainera Wernera Fassbindera. W krótkometrażówce z 1967 roku niemiecki twórca podejmuje grę z kinem gangsterskim. Bohaterami są młodzi ludzie, którzy, mając dość nudnej pracy przy sprzedaży magazynów, postanawiają, że dokonają napadu…

Jak pisał Andrzej Gwóźdź, „kontrast wynikający z sąsiedztwa dość drastycznych scen znęcania się nad ofiarą i wyznania miłości do kina sprawia, że film zaczyna funkcjonować w horyzoncie pastiszu (…). Już w swym drugim filmie tworzy Fassbinder wielopoziomową sieć powiązań intertekstualnych, które każą sytuować jego intencje w paradygmacie gry: z kinem i wokół kina”. ” (A. Gwóźdź, Kino „żałosnych ludzi”, Pierwsze filmy Rainera Wernera Fassbindera, [w:] Filmorób, czyli kino nieustające Rainera Wernera Fassbindera).