Polsko-francuska produkcja pokazująca tajemnicze losy przedwojennej gwiazdy filmowej, aktora Maxa Lindera, która miała swoją premierę na festiwalu Millennium Docs Against Gravity. Do kin film trafi 16 stycznia 2026.

Film rozpoczyna się hollywoodzką kroniką filmową z 31 października 1925 roku, przedstawiającą "Intymne spojrzenie na ulubioną gwiazdę: Maxa Lindera". Max ma wszystko, o czym mężczyzna może marzyć. Jest światowej sławy bogatą gwiazdą filmową. Jest żonaty z bardzo młodą i piękną kobietą, z którą wychowuje 18-miesięczną córkę. Następnego dnia - 1 listopada 1925 roku - świat nagle dowiaduje się, że Max Linder i jego żona, Ninette Peters, popełnili samobójstwo. 

Film powstał tak, jak gdyby nakręcił go nieznany twórca sto lat temu, a dziś – po latach zapomnienia – został na nowo odkryty. Całość oparta jest na drobiazgowo zgromadzonej i przebadanej dokumentacji.

Po ośmiu latach żmudnej pracy, klatka po klatce, z wykorzystaniem sztucznej inteligencji, sieci neuronowych i najnowocześniejszych technologii, ukończono Życie i śmierci Maxa Lindera.

Film przywołuje postać Maxa Lindera – pierwszej międzynarodowej gwiazdy ekranu, niegdyś uwielbianej we Francji, w całej Europie i w Hollywood. Ten pionier wczesnej komedii niemej był mentorem samego Charliego Chaplina.

Linder pięciokrotnie cudem uniknął śmierci, ale u szczytu artystycznej formy on i jego ukochana żona popełnili podwójne samobójstwo.
Jak do tego doszło?

Zaczynając od policyjnego śledztwa, film bada, co mogło skłonić aktora do tak tragicznego kroku. Podróżujemy po świecie, docierając do miejsc, które były ważne dla Maxa za jego życia. Spotykamy jego rodzinę, producentów filmowych i współpracowników, a także lekarzy i detektywów, którzy odkrywają tajemnice życia i śmierci Lindera. 

Aktor w testamencie pozostawił swoją spuściznę filmową starszemu bratu – Maurice'owi. Zazdrosny o sławę i fortunę brata, Maurice wykopał gigantyczną dziurę na swoim podwórku i zakopał w niej wszystkie filmy brata, a wraz z nimi na zawsze pogrzebał dziedzictwo Lindera. A przynajmniej tak mu się wydawało.

Koproducentami filmu są Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny oraz TVP, muzykę do filmu napisał Reinhardt Wagner, a wykonali ją muzycy Filharmonii Bałtyckiej.

Opis dystrybucyjny