Krótkometrażowy film zajmujący w twórczości Paradżanowa symboliczne miejsce jako wizualny ślad historii niebyłej jego kina, ale też biografii politycznego dysydenta i ofiary reżimu. Unikatowy materiał to montaż prób kamerowych do ostatecznie niezrealizowanych „Kijowskich fresków”, jedyny zapis oryginalnego projektu, jakim była próba monografii Kijowa, stworzenia panoramy miasta (i dotarcia do jego duszy) w jednym, acz wyjątkowym (Dzień Zwycięstwa) dniu 9 maja 1965 roku. Powstał scenariusz i scenopis, w zamierzeniu film miał być serią dziesięciu „kino-fresków”, ale realizację uniemożliwiono: Paradżanow, także z powodu politycznego rezonansu, jakie wywołała kijowska premiera „Cieni zapomnianych przodków”, popadł w narastający konflikt z władzą, którego ostatecznym efektem będzie aresztowanie, zesłanie do obozu i stracona dla kina dekada lat 70. Zachowane materiały zebrał i zmontował operator Ołeksandr Antipenko.

opracowanie: Katarzyna Wajda