Dzieci z wiejskiej szkoły zbudowały domki dla szpaków w brzozowym lesie – w jednym z nich zamieszkała ptasia rodzina. Kilkuletni Janek chciałby mieć ptaki tylko dla siebie – i znajduje na to sposób…

Jeden z najbardziej znanych krótkich metraży Wojciecha Jerzego Hasa, zrealizowany dla Wytwórni Filmów Oświatowych, z którą w latach 1951-1956 był związany. Dydaktyczna historia, której wychowawczy ton podkreśla komentarz, powstała we współpracy z krakowskim przyjacielem reżysera, operatorem Mieczysławem Jahodą, w przyszłości autorem zdjęć m.in. do debiutanckiej „Pętli” (1957) i arcydzielnego „Rękopisu znalezionego w Saragossie” (1964) – obaj wypełnili ją atmosferą niezwykłości. Dopracowana wizualnie spotkała się (brzmiącymi groźnie we wczesnych latach 50.) z oskarżeniami o formalizm i padła ofiarą cięć (m.in. wycięto część onirycznej sekwencji nocnej wyprawy bohatera do lasu), pozostając mimo to jednym z najciekawszych krótkich filmów Hasa i zapowiedzią jego późniejszej, dojrzałej twórczości.