Krajobraz po bitwie

Czołówka

Tytuł oryg.:
Krajobraz po bitwie
Rodzaj:
Film
Kraj produkcji:
Polska
Rok produkcji:
1970
Reżyseria:
Andrzej Wajda
Scenariusz:
Andrzej Wajda, Andrzej Brzozowski
Scenografia:
Jerzy Szeski
Kostiumy:
Jerzy Szeski, Renata Własow
Montaż:
Halina Prugar
Operator:
Zygmunt Samosiuk
Obsada:
Daniel Olbrychski, Stanisława Celińska, Aleksander Bardini
Czas trwania:
101 min.

Opis filmu

Pokazywany na festiwalu w Cannes film, oparty na opowiadaniach Tadeusza Borowskiego, oddaje głos tym, którzy – jak w wierszu Różewicza – „ocaleli, prowadzeni na rzeź”. Otwarcie „Krajobrazu po bitwie” to charakterystyczna dla kina Wajdy metafora wizualna: obraz biegających po śniegu więźniów w pasiakach w momencie wyzwolenia obozu przez Amerykanów, w tle rozbrzmiewa zaś Jesień Vivaldiego. Choć wydawałoby się, że najgorsze minęło, ocaleńcy nadal nie mogą się swobodnie przemieszczać, zmuszeni do pozostania w tzw. obozach dipisów, czyli tymczasowych ośrodkach pobytu. Przewodnikiem po potrzaskanym świecie staje się poeta Tadeusz (Daniel Olbrychski). Razem z Żydówką Niną (Stanisława Celińska), planującą ucieczkę do Palestyny, starają się odnaleźć w nowej rzeczywistości, poszukując utraconego człowieczeństwa. Z czasem odkrywają jednak, że wyzwolenie wcale nie okazało się gwarantem wolności. Bolesław Michałek określił „Krajobraz po bitwie” „filmem o miłości i polskości”, który do dziś stanowi wyrazisty komentarz na temat traumatycznych konsekwencji Holocaustu.

Opis festiwalowy - Joanna Najbor

Andrzej Wajda Wieszcz kina polskiego. Studiował malarstwo na ASP w Krakowie i reżyserię na PWSF w Łodzi. Zadebiutował „Pokoleniem”, opowiadającym o dorastaniu grupy chłopców w czasie II wojny światowej. W swoich kolejnych filmach – „Kanale”, „Popiele i diamencie”, „Lotnej”, „Katyniu” czy „Wałęsie. Człowieku z nadziei” – również zajmował się najnowszą historią Polski. W 2000 roku otrzymał Oscara za całokształt twórczości. W 2011 roku odznaczono go Orderem Orła Białego. Katalog MFF Nowe Horyzonty 17. edycja

Oceń film




Galeria