Rok 1945. Oddziały Ludowego Wojska Polskiego stacjonują w wyzwolonym miasteczku na Dolnym Śląsku, borykając się z napadami bandytów z Wehrwolfu. Nowym dowódcą oddziału zostaje człowiek stąd, major Jan Rajner. Jego pochodzenie oraz utrzymywanie kontaktów z autochtonami wzbudza podejrzenia porucznika Juliana Walczuka. Sytuacja Rajnera komplikuje się, gdy okazuje się, że wśród przetrzymywanych jeńców jest jego brat – oficer SS, Willy. W miasteczku zaczyna dochodzić do coraz częstszych aktów sabotaży i ucieczki dawnych SS-manów z niewoli. Wszystko wskazuje, że Rajner może mieć z tym coś wspólnego…

Drugi po debiutanckich „Znakach na drodze” (1969) pełnometrażowy film Andrzeja Jerzego Piotrowskiego, reżysera dobrze odnajdującego się w konwencjach kina sensacyjnego. Motyw dwóch braci stojących po dwóch stronach wojennej barykady podkreśla skomplikowaną sytuację historyczną i etniczną regionu.