Antonio das Mortes jest najemnikiem, który zabija buntującą się przeciwko władzy ludność cywilną zwaną cangaceiros. Wycieńczeni suszą i głodem mieszkańcy regionu Północno-Wschodniego w Brazylii formują nomadyczne grupy bandytów, szukając wody, ale i sprawiedliwości. Z czasem sam Antonio zaczyna kwestionować wybraną przez siebie drogę.

Filmy Rochy ukazują przemoc jako jedyną formę obrony najbiedniejszych, których krzyk nie jest słyszany. Za „Antoniego das Mortes” otrzymał Złotą Palmę za reżyserię na festiwalu w Cannes w 1969 roku.