Bandon Cronenberg rozwija ojcowskie dziedzictwo body horroru w cybernetycznym kierunku. W niedalekiej przyszłości Tasya pracuje jako elitarna zabójczyni dla korporacji, która dzięki wszczepom neurologicznym umożliwia agentom przejmowanie ciał innych ludzi. Tasya realizuje więc zlecenia, wchodząc w umysły przypadkowych osób i dokonując zbrodni ich rękami. Każda misja pozostawia jednak ślady – fragmenty cudzej świadomości zaczynają przenikać do jej własnej, rozmywając granice między „ja” a obcymi tożsamościami i prowadząc do walki o panowanie nad ciałem. Cronenberg tworzy mroczną, klinicznie chłodną wizję świata, w którym technologia kolonizuje ludzkie zmysły, a ciało staje się narzędziem przemocy, nad którym nie sposób już sprawować kontroli.

„Possessor” to horror o ciele przejętym przez sieć, o rozpadzie podmiotowości i o utracie własnej tożsamości. To również refleksja o tym, że najgroźniejsza inwazja nie przychodzi z zewnątrz, lecz rodzi się wewnątrz człowieka.