„Harold i Maude” to czarna, a zarazem niezwykle ciepła komedia o spotkaniu dwóch skrajnych światów: nastoletniego outsidera zafascynowanego śmiercią i 79-letniej hedonistki celebrującej życie. Harold, znudzony własną uprzywilejowaną egzystencją, inscenizuje samobójstwa dla uwagi matki - aż poznaje Maude, która swoim luzem, anarchicznym wdziękiem i pogodą ducha wywraca jego świat do góry nogam. Ich relacja to lekcja wolności, odwagi i wyboru własnej drogi.

Film wyreżyserował Hal Ashby, mistrz opowieści o outsiderach, a oparty jest na scenariuszu Colina Higginsa - tekście, który z pracy studenckiej urósł do jednego z najoryginalniejszych scenariuszy lat 70. Charyzma Ruth Gordon i Buda Corta oraz nastrojowe piosenki Cat Stevensa stworzyły dzieło zaskakująco delikatne, mimo czarnego humoru. Po chłodnym przyjęciu premierowym film zaczął zdobywać widzów powoli, ale konsekwentnie.

W ramach późnonocnych seansów „Harold i Maude” znalazł swoje prawdziwe miejsce: jako film dla nonkonformistów, buntowników i romantyków, którzy spotykali się w kinach o północy, by doświadczać kina „pod prąd”. To właśnie te nocne pokazy uczyniły go kultowym - i takim pozostaje do dziś.