Film jest szóstą ekranizacją powieści Bohumila Hrabala w dorobku Jiříego Menzla. Jeszcze za życia Hrabal wiedział,  że nikt, tak jak Menzel, nie potrafi zrozumieć jego świata. Sprzedając prawa do adaptacji wymusił na producencie obietnicę, że to właśnie reżyser „Postrzyżyn” przeniesie losy zuchwałego praskiego kelnera na duży ekran. Jest to opowieść o losach Jana Dítě, który całe życie podporządkował wspinaniu się po drabinie gastronomiczno-hotelarskiej kariery i gromadzeniu pieniędzy, nie zważając na względy etyczne i moralne. Nie interesowały go ani polityczne, ani ideologiczne uprzedzenia. Bohater opowiada po latach o swoim życiu w niezwykle barwny sposób, a reżyser nie osądza jego postawy ani go nie usprawiedliwia. Rysuje portret człowieka, który mimo wielu negatywnych cech wzbudza w widzach sympatię.

Jak pisała krytyka − „Menzel zrobił film wirtuozerski, utrzymany w tanecznym rytmie, złożony w całości z burleskowych gagów, słodko-gorzki, przewrotny. (…) U Menzla pięknie przebija Hrabalowska idea - niby przyziemna, a na swój sposób wzniosła, nawet mistyczna: nieszczęście bywa czasem szczęściem, trzeba kochać wszystko to, co niemiłe”.