Parada rezerwistów (fragment)

Szef restauracji (w tej roli Adolf Dymsza) idzie na ćwiczenia dla rezerwistów razem ze swoimi dwoma kelnerami. Hierarchia społeczna odwraca się, gdy okazuje się, że obydwaj pracownicy są stopniami wojskowymi wyżsi od swojego szefa. Kopia filmu nie zachowała się do dnia dzisiejszego, prezentujemy jego jedyne dotychczas odnalezione fragmenty

Robert i Bertrand (skan odnalezionej kopii)

reż. Mieczysław Krawicz | 1938 | Polska

Bertrand zajmuje się handlem krawatami. Zawiązuje spółkę z przypadkowo poznanym Robertem, także sprzedawcą krawatów. Irena, córka obywatela ziemskiego, jest początkującą pisarką. Bierze udział w konkursie na najlepszą powieść kryminalną i aby lepiej poznać realia półświatka, trafia do gminnego aresztu. Robert i Bertrand zostają niesłusznie posądzeni o kradzież i aresztowani. Bertrand zostaje przydzielony do tej samej celi, w której przebywa Irena. Dziewczyna, chcąc zdobyć jak najwięcej informacji do swojej książki, wypytuje go o szczegóły z jego kryminalnej przeszłości. On natomiast bierze ją za złodziejkę i próbuje sprowadzić na dobrą drogę. Znakomita komedia, ekranizacja wodewilu Jana Nestroya z udziałem pary najpopularniejszych przedwojennych aktorów – Eugeniusza Bodo i Adolfa Dymszy.

Bolek i Lolek (zwiastun)

Ubogi czeladnik ślusarski Bolek wdaje się w bójkę w obronie swej znajomej. Uciekając przed policją, znajduje schronienie w obcym domu, gdzie zgromadzeni na przyjęciu goście biorą go ze względu na podobieństwo imion za Lolka, zamożnego, lecz głupkowatego syna bogatego przedsiębiorcy. Młody chłopak sprawia dobre wrażenie na amerykańskim inwestorze, który miał rozpocząć współpracę z jego ojcem. Bolek w skórze Lolka zdobywa dla siebie posadę i poznaje córkę Amerykanina, w której od razu się zakochuje. Kolejny film w reżyserii Michała Waszyńskiego z wybitnym polskim komikiem Adolfem Dymszą. Z filmu pochodzi znany utwór „A mnie w to graj” wykonany przez aktora do słów Jerzego Juranda i muzyki Henryka Warsa. Kopia filmu nie zachowała się do dnia dzisiejszego, prezentujemy jego jedyne dotychczas odnalezione fragmenty.

Mój teatr

Ludwik Perski uważany jest za jednego z ojców założycieli polskiej powojennej kinematografii, szczególnie kina dokumentalnego. Zrealizował łącznie ponad 150 filmów dokumentalnych, a także wiele specjalnych kronik filmowych. Był nestorem wielu pokoleń filmowców. O swojej pracy mówił „Zawsze starałem się dostać z kamerą w rejony niedostępne przeciętnemu człowiekowi (…) pobudzić ludzką ciekawość i częściowo ją zaspokoić”. Tym jest niniejszy dokument przedstawiający postać aktora komediowego Adolfa Dymszy. Możemy dzięki twórcy przyjrzeć się pracy komediowego geniusza na scenie, oglądając go wykonującego najpopularniejsze monologi i piosenki ze swojego repertuaru.