Jean-Luc Godard niewątpliwie należy do fenomenów współczesnego kina. Jednym jego filmy dostarczały materiału do rozważań nad sensem nowoczesnej sztuki, dla innych były formą mistyfikacji. Pokazywane w programie zagranicznych festiwali filmowych zawsze wywoływały burzliwe spory wśród krytyków. Wszyscy jednak zgodnie przyznają, że Godard to postać niezwykle oryginalna, przekorna, poszukująca, wrażliwa, to twórca o niepowtarzalnym stylu, wierny swoim założeniom estetycznym i intelektualnym. Obnażył słabości francuskiego filmu, zburzył dotychczasowy sposób jego realizacji: gramatykę, stylistykę i konwencje języka filmowego. Jego twórczość bardzo głęboko osadzona jest w kulturowym kontekście współczesności. Obficie czerpie zarówno z literatury, sztuk plastycznych, a także samego kina.
 

„Do utraty tchu”
 

Godard zadebiutował jako reżyser w 1960 r. filmem „Do utraty tchu”, którym to zapewnił sobie pozycję czołowego reżysera Nowej Fali. Swoimi filmami od początku wywoływał krańcowe reakcje – od uwielbienia do gwałtownej krytyki. Kontrowersje budziła przede wszystkim specyficzna, nielinearna narracja jego dzieł jednak twórca w kolejnych produkcjach pozostał wierny swojej stylistyce i tematom, które szczególnie go interesowały – wolności osobistej człowieka i polityce. Przykładem na to są takie obrazy, jak „Kobieta jest kobietą”, nakręcony w tym samym roku „Żołnierzyk”, „Żyć własnym życiem”, głośny nowelowy „Rogopag”, którego premiera w 1962 roku za sprawą noweli Pasoliniego wywołała ogromny skandal zakończony szeroko komentowaną rozprawą sądową, a także: „Karabinierzy” czy „Kobieta zamężna”.

Od 10 do 30 grudnia w związku z 85. rocznicą urodzin tego wielkiego reżysera w Iluzjonie przypomnimy między innymi: „Imię: Carmen”, „Męski, żeński”, „Alphaville” oraz wspomniane: „Żyć własnym życiem” i „Kobieta jest kobietą”.
 

„Alphaville” 

 

 

KALENDARZ PROJEKCJI:

Żyć własnym życiem 10.12.2015, godz 18:15 Sala Mała Czarna
Imię: Carmen 12.12.2015, godz 20:00 Sala Mała Czarna
Do utraty tchu 12.12.2015, godz 20:30 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Męski, żeński 17.12.2015, godz 20:00 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Kobieta zamężna 18.12.2015, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Alphaville 19.12.2015, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Dwie lub trzy rzeczy, które wiem o niej 20.12.2015, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Amatorski gang 20.12.2015, godz 20:15 Sala Mała Czarna  seans z lektorem
Kobieta zamężna 21.12.2015, godz 20:30 Sala Mała Czarna
Rogopag 22.12.2015, godz 20:00 Sala Stolica
Kobieta jest kobietą 23.12.2015, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Amatorski gang 27.12.2015, godz 18:00 Sala Stolica  seans z lektorem
Żyć własnym życiem 27.12.2015, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Imię: Carmen 27.12.2015, godz 20:15 Sala Mała Czarna
Siedem grzechów glównych 28.12.2015, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Do utraty tchu 29.12.2015, godz 20:00 Sala Mała Czarna
Alphaville 29.12.2015, godz 20:30 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Kobieta jest kobietą 30.12.2015, godz 18:15 Sala Stolica

JEAN-LUC GODARD

Jean-Luc Godard, urodzony 3 grudnia 1930 r. w Paryżu,  w czasie studiów na Sorbonie należał do klubów filmowych, których działalność stała się zaczynem nowego ruchu, nazwanego potem Nową Falą. Później jako krytyk, uczeń André Bazina, współpracownik Cahiers du Cinéma, czasopisma, które zapoczątkowało w latach 50. ubiegłego wieku odrodzenie filmu francuskiego, zamieszczał ostre, bezkompromisowe artykuły o znanych i cenionych reżyserach starszego pokolenia.

Godard zadebiutował w 1960 r. filmem Do utraty tchu, który uznany został za obraz przełomowy w historii kina i uczynił z niego czołowego przedstawiciela Nowej Fali. W następnych swoich dziełach twórca coraz bardziej angażował się w tematy społeczno – polityczne. Kolejnymi ważnymi filmami w jego karierze okazały się być obrazy takie jak: Kobieta jest kobietą (1961), Żyć własnym życiem (1962), Żołnierzyk (1963). Zrealizowana w tym samym roku Pogarda – pozornie banalna historia rozpadu pewnego małżeństwa – jest w istocie precyzyjnie przeprowadzonym wykładem założeń formalnych Godarda, a jednocześnie głębokim dyskursem na temat historii i współczesności kina. Wyprodukowany w 1965 roku - Alphaville, w którym Godard bawi się schematami filmu fantastycznego zdobył Złotego Niedźwiedzia w Berlinie’65 i w tym samym roku Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastyczno–Naukowych w Trieście. W tym samym roku powstał Szalony Piotruś, w którym reżyser powraca do swego skłóconego ze światem bohatera z Do utraty tchu. Kolejne filmy to Męski, żeński (1966), Made in USA (1966), Dwie lub trzy rzeczy, które wiem o niej (1967), Weekend (1967).

Twórczość Godarda ilustruje ewolucję jego poglądów. Zaczynając od buntu w imię dość nieokreślonej, odczuwalnej emocjonalnie wolności indywidualnej, doszedł w końcu do wizji zdominowanej przez politykę i rewolucję, ukazał przenikliwy i okrutny obraz cywilizacji i jej perspektyw. W 1970 r. niektórzy krytycy zaczęli mówić o „artystycznej śmierci” Godarda, który związał się z grupą Dzigi Wiertowa, produkującą filmy polityczne. W latach 1968-72 kręcił też filmy na zamówienie telewizji francuskiej, niemieckiej, włoskiej, angielskiej i czeskiej. Nie były one jednak emitowane, ponieważ uznano je za nieprzystępne dla widza telewizyjnego.

W roku 1972 wytwórnia Gaumont sfinansowała film Wszystko w porządku reklamowany jako wielki come back Godarda. Był to film negujący istniejący porządek społeczny a zarazem ostatni projekt zrealizowany przez grupę Dzigi Wiertowa. Pozwolił on reżyserowi nawiązać ponowne stosunki z producentami, co doprowadziło w końcu do założenia spółki produkcyjnej w Grenoble. W 1983 r. na festiwalu w Wenecji Jean-Luc Godard otrzymał Złotego Lwa za film Imię Carmen, już w tytule nawiązujący do opowiadania Prospera Mérimée i opery Bizeta. W 1995 r. 64-letni Jean-Luc Godard otrzymał Nagrodę im. Teodora W. Adorno za całokształt twórczości. Zdaniem komitetu decydującego o tym wyróżnieniu to jeden z największych estetów awangardy XX wieku. Jean-Luc Godard pozostaje artystą ciągle aktywnym i bardzo płodnym. W 2014 roku jego film – Pożegnanie z językiem został nagrodzony Nagrodą Jury na festiwalu w Cannes.

 

Ceny biletów na seanse repertuarowe: 12 - 14 zł

Rezerwacje:

Kasa kina – (22) 848 33 33; iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl