Powrót gangstera po kilkudziesięciu latach do rodzimego Brooklynu wywołuje w nim wspomnienia dzieciństwa, pierwszej miłości, ale też początków swojej przestępczej kariery. Widz doświadcza przełomowych momentów w życiu bohatera, będąc zarazem świadkiem jego codzienności. W tym połączeniu Leone nadał filmowi lekkość, subtelność, nie rezygnując zarazem z pokazania brudów i okrucieństw nieodłącznych dla życiorysu przestępcy. Pomysł filmu zaczerpnięty został z autobiografii napisanej w więzieniu Sing Sing przez gangstera odsiadującego wyrok za zabójstwo. „Dostrzegłem w niej – powiedział Leone – bardzo wymowny, okrutny symbol Ameryki, zawieszonej jakby między kinem a historią, między polityką a literaturą (...)”. Ta zajmująca, z rozmachem nakreślona saga nowojorskiego półświatka, w warstwie fabularnej i formalnej jest wyrazem fascynacji reżysera wielkim spektaklem filmowym. Całość dopełnia piękna muzyka Ennio Morricone.