Fabryka San Jose de Las Lajas to jedyny na Kubie producent białej ceramiki. Umywalki, sedesy i kafelki, obowiązkowo ozdobione podobiznami Che Guevary, jak co dzień opuszczają zakład, podczas gdy jego pracownicy przygotowują się do pierwszomajowego pochodu, na którym dumnie prezentować będą tę rewolucyjną armaturę. Zdaje się jednak, że władze nie są do końca zadowolone. Chodzą słuchy, że najbardziej zaangażowana i przewodnicząca lokalnej komórce partyjnej sprzątaczka ma być zwolniona, jeśli nie przyjmie upokarzających warunków pracy.

Film Claudii Alves przypomina trochę paraboliczne opowieści klasyków polskiej szkoły dokumentu, choć nie ma tej ostrości i zwartości, co choćby "Próba mikrofonu". Zapewne jednak jest to nieostrość zamierzona.